άρθρο 3 ΕΣΔΑ – αρχή της μη επαναπροώθησης – ανεπάρκεια της αγωγής του άρθρου 105 ΕισΝΑΚ – επιστροφή της προσφεύγουσας στην Τουρκία χωρίς να εξεταστεί ο κίνδυνος κακομεταχείρισης και το αίτημα ασύλου της – αναγνώριση συστηματικής πρακτικής επαναπροωθήσεων στην Ελλάδα – έμφαση στο περιεχόμενο των εκθέσεων εθνικών και διεθνών οργανισμών – σύνδεση της συστηματικής πρακτικής με την ατομική περίπτωση της προσφεύγουσας – αρχή απόδειξης και αντιστροφή του βάρους απόδειξης – προσκόμιση επαρκών αποδεικτικών στοιχείων εκ μέρους της προσφεύγουσας που απεδείκνυαν την παρουσία της πρώτα στην ελληνική και στη συνέχεια στην τουρκική επικράτεια – αδυναμία του εναγόμενου κράτους να διατυπώσει μια εναλλακτική εξήγηση πέραν της πιθανότητας επαναπροώθησης – παραβίαση των άρθρων 3 και 13 (έλλειψη αποτελεσματικής προσφυγής) – παραβίαση του άρθρου 5 λόγω κράτησης της προσφεύγουσας, στερούμενης νομικής βάσης – απόρριψη ένστασης περί μη εξάντλησης των εσωτερικών ένδικων μέσων – παραβίαση των άρθρων 2 και 3 σε συνδυασμό με το άρθρο 13 λόγω έλλειψης αποτελεσματικής προσφυγής – δυνατότητα «ελάφρυνσης» του αποδεικτικού βάρους από την αναγνώριση της συστηματικής πρακτικής επαναπροωθήσεων – η απόφαση G.R.J. κατά Ελλάδας και άλλες σχετικές υποθέσεις αναφορικά με τα αποδεικτικά ζητήματα στο πλαίσιο επαναπροωθήσεων