Περί της αναγκαιότητας των δικαιικών μεταφυτεύσεων – Η θεωρία της δικαιικής αλλαγής του Alan Watson

Το παρόν άρθρο πραγματεύεται τη θεωρία των δικαιικών μεταφυτεύσεων, οι οποίες αποτελούν βασική πηγή ανάπτυξης του δικαίου, όπως ισχυρίσθηκε ο εισηγητής της θεωρίας της δικαιικής αλλαγής Alan Watson, ο οποίος διασταυρώθηκε με την κρατούσα αντίληψη μιας μεγάλης χορείας στοχαστών από τον Montesquieu έως τον Marx περί στενών σχέσεων κοινωνίας και δικαίου, απορρίπτοντας την ύπαρξή τους και υποστηρίζοντας την αυτονομία του δικαίου. Με αφετηρία ότι η θεώρηση αυτή περιάγει την κατά τα άλλα χρήσιμη θεωρία του Watson σε δυσχερή θέση και κατάληξη την απόρριψη της ιδέας της αυτονομίας του δικαίου, η παρούσα μελέτη αναπτύσσεται σε πέντε κεφάλαια. Στο πρώτο εξετάζονται οι δικαιικές μεταφυτεύσεις εν γένει, στο δεύτερο παρουσιάζεται η θεωρία της δικαιικής αλλαγής του Watson, στο τρίτο εκτίθεται ο αντίλογος στη θεωρία δύο βασικών διαφωνούντων, αν και σε διαφορετικό βαθμό, των Otto Kahn–Freund και Pierre Legrand, στο τέταρτο αποτιμάται κριτικά η εν λόγω θεωρία και στο πέμπτο, εν είδει συμπερασμάτων, αφενός, εξαίρεται η συμβολή του Watson και, αφετέρου, επισημαίνεται ότι, προκειμένου να αποκαλυφθεί ο ορθολογικός πυρήνας της θεωρίας του, το δίκαιο θα πρέπει να στηριχθεί στο ιστορικοκοινωνικό του περικείμενο.