Στόχο της παρούσας μελέτης αποτελεί η διερεύνηση του ζητήματος του άμεσου αποτελέσματος που αναπτύσσει το άρθρο 24 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (Α.Ε.Κ.Χ.), το οποίο αναγνωρίζει το δικαίωμα προστασίας των εργαζομένων από την αντικειμενικά αδικαιολόγητη λύση της εργασιακής τους σχέσης με πρωτοβουλία του εργοδότη. Πρόκειται για ένα ζήτημα με έντονο δογματικό ενδιαφέρον που απασχολεί τόσο την επιστήμη όσο και τη νομολογία των δικαστηρίων των συμβαλλομένων στον Χάρτη κρατών. Σε πρακτικό δε επίπεδο, η σημασία της εν λόγω προβληματικής εντοπίζεται στην καίρια επίδραση που ασκεί η αποδοχή του άμεσου αποτελέσματος του άρθρου 24 Α.Ε.Κ.Χ. ως προς την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού παροχής αποτελεσματικής προστασίας υπέρ της θέσης εργασίας. Και τούτο, διότι μόνο αν αναγνωριστεί η εκδικασιμότητα του εν λόγω δικαιώματος από τα αρμόδια εθνικά δικαστήρια, είναι δυνατή η ικανοποιητική διασφάλιση των εργασιακών συμφερόντων έναντι της εργοδοτικής ελευθερίας καταγγελίας. Σε ό,τι αφορά αρχικά τη συνδρομή του υποκειμενικού κριτηρίου του άμεσου αποτελέσματος, συμπεραίνεται ότι η εκδικασιμότητα τόσο του Χάρτη ως διεθνούς συνθήκης όσο και του επιμέρους άρθρου 24 στο σύνολό του δεν μπορεί να αποκλειστεί κατά τη βούληση των συμβαλλομένων κρατών. Ως προς την πλήρωση του αντικειμενικού δε κριτηρίου της διάταξης, θα πρέπει να εξεταστεί το κάθε της εδάφιο χωριστά. Ειδικότερα, ο χαρακτήρας του εδαφίου α´ ως διάταξης αυτοδύναμης εφαρμογής προκύπτει με ευκολία, δεδομένης της αρκούντος σαφούς, ορισμένης και απαλλαγμένης αιρέσεων διατύπωσής της. Επιπλέον, σύμφωνα με την εδώ προκρινόμενη άποψη, άμεσο εν στενή εννοία αποτέλεσμα μπορεί να αναπτύξει και το εδάφιο β´, παρά την αρχική εντύπωση που δίνει η γενικόλογη διατύπωσή του. Και τούτο, διότι η ευρύτατη νομολογιακή επεξεργασία που έχει υποστεί η εν λόγω διάταξη από την αρμόδια Επιτροπή έχει οδηγήσει στην πλήρη σχεδόν αποσαφήνιση των χρησιμοποιούμενων εννοιών, με αποτέλεσμα να μην μπορεί τελικά να γίνει λόγος για ευρεία διακριτική ευχέρεια των εθνικών νομοθετών κατά τη ρύθμιση των κυρώσεων της αδικαιολόγητης απόλυσης. Η εξέταση της προβληματικής του άμεσου αποτελέσματος του άρθρου 24 Α.Ε.Κ.Χ. συμπληρώνεται από την αναλυτική αναφορά στη συναφή νομολογία των ελληνικών, γαλλικών, ιταλικών και ισπανικών δικαστηρίων.